Saturday 10 November 2012

ෂර්ලොක් හෝම්ස් ලියන රහස් පරීක්ෂක කතාවේ හතරවන කොටස - ව්‍යාපාරිකයාගේ ඛේදවාචකය 4


මේ කතාව ගොඩක් දෙනෙක් ආසාවෙන් කියවන කතාවක් කියලා මම දන්නවා. ඒත් ආයෙත් දෙසැම්බර් 22 වෙනිදා වෙනකං මට මේ කතාව ලියන්න වෙන එකක් නෑ. මොකද මගේ අධ්‍යාපන කටයුතු හින්දා මම ගොඩක කාර්යබහුල වෙලා ඉන්නේ. ආයෙත් 5වන කොටසින් දෙසැම්බර් 22 වෙනිදා හමුවෙමු.       

පළමු කොටසට
දෙවන කොටසට

තුන්වන කොටසට

හතරවන කොටස

    හරි හරි දැනුයි තේරුණේ. එතකොට මගේ නම දැනගත්තේ?
          ඒත් අර පොත්වලින්ම තමයි. ඔයා පොත් වල නම් ලියලා තිබුණේ නැත්නම් මම ඔයාගේ නම දැනගන්නේ නැහැ.
          ඔයා ඇඩ්වාන්ස් ගෙවන්න ආපු දවසෙ උදේ කිව්වේ කොහොමද මම ඊට කලින් දවසේ රෑ හරියට නිදාගත්තේ නැහැ කියලා?
          මම ඒ ලෙවල් වලින් පස්සෙ තේරුණා මෙඩිකල් කොළේජ්. මම එම් බී බී එස් කරල නැහැ. ඒ වුණාට මම කාලයක් මෙඩිකල් කොළේජ් එකේ ඉගෙන ගත්තා. මනුස්සයෙකුට හරියට නින්දක් ලැබුණෙ නැත්නම් එයාගෙ ඇස් වටේට කළු පාට වෙනවා. ඔයාගෙත් එදා ඇස් වටේට කළු පාට වෙලා තිබුණා. ඒකෙන් තමයි මම දැන ගත්තෙ ඔයා කලින් දවසෙ රෑ හරියට නිදා ගත්තේ නැහැ කියලා.
          "එතකොට මම දැන් මෙතනට ඇවිල්ලා ඔයාගේ කතා අහගෙන ඉන්නවා කියලා කොහොමද දැක්කේ?"
"ඔයා මට නොපෙනෙන්න හැංගිලා හිටියට ඔයාට හුස්ම ගන්නේ නැතුව ඉන්න බෑනේ. මුලින්ම ඔයාගේ හසුම ගන්න සද්දේ ඇහුණා. ඊට පස්සේ හැරිල බැලුවම ඔයා හිටපු ජනේලේ පියනේ තිබ්බ වීදුරුවෙන් ඔයාගේ ඡායාව දැක්කා. ඊට පස්සේ අනිත් ජනෙල්ලෙන් පැනලා ඔතනට ආවා.
          දැන් මට තේරෙනවා ඔයාගෙ අනාවැකි පිටිපස්සෙ  තියෙන්නේ විද්‍යානුකූල කතාවක් කියලා. එතකොට දැන් ඔයා ෆෝන් එකෙන් කතා කර කර හිටියෙ මොකක් හරි අපරාදයක් ගැන නේද?
          අර ඔයා හොරෙන් අහන් හිටපු එකද?.......අන්න ඒක ගැන තමයි මම මේ දවස් වල පරීක්ෂණය කරන්නේ. ඒක මිනි මැරුමක්
          මිනී මැරුමක්? මොන වගේ එකක්ද?
          භයානක මිනීමැරුමක්. මම කෙටියෙන් විස්තර කියන්නම්. වයස අවුරුදු 56 ක මනුස්සයෙක්ව පිහි පාරවල් 17ක් ඇනලා මරලා දාලා. එයාගෙ නම පියසිරි පෙරේරා. ඉන්නෙ කෝට්ටේ. කෝටියක විතර දේපල තියෙනවා. සුමිහිරි බේකර්ස් කියලා බේකරි කඩ හතරකුත් තියෙන මිනිහෙක්. දරුමල්ලො කවුරුත් නෑ. කසාද බැඳලා. ගෙදර ඉඳලා තියෙන්නේ එයාගේ වයිෆුයි, සර්වන්ට්ලා දෙන්නයි. සර්වන්ට්ලාගෙන් එක්කෙනෙක් කුසුමලතා කියලා අවුරුදු 60 ක විතර ගෑනු කෙනෙක්. ඉඳලා තියෙන්නේ උයන පිහන වැඩ වලට. අනිත් එක්කෙනා සුරංග බොතේජු කියලා වයස අවුරුදු 70 ක විතර මනුස්සයෙක්. මිනිහව තියාගෙන තියෙන්නෙ ගෙදර මුරට. මිනිමැරුම වෙච්ච දවසේ ඉඳලා මිනිහත් අතුරුදහන්! ගෙදර තිබ්බ සල්ලි වලින් රුපියල් ලක්ෂ 12කුත් අතුරුදහන්
          එතකොට ඔය සුරංග කියන මිනිහද පියසිරි ව මරලා තියෙන්නේ? මම ඇසුවෙමි.
          එයාව තමයි දැනට සැක කරන්නේ. ඒත් කිසිම සාක්ෂියක් නැහැ. ඇඟිලි සළකුණු කිසිම දෙයක් නැහැ. අඩුම ගානෙ මිනිමැරුම කරන්න පාවිච්චි කරපු ආයුධයවත් හොයාගෙන නැහැ. මිනිහා මිනිමැරුම වෙච්ච දවසේ ඉඳලා පැනලා ගියපු නිසා තමයි මිනිහව සැක කරන්නෙ.
          එහෙනම් මිනිහා වෙන්නැති ෂුවර් එකටම මරන්න ඇත්තේ. අර මනුස්සයගෙ ටික අරගන්න.
          වෙන්න පුළුවන්. ඒත් මිනිහා යනකොට කිසිම දෙයක් අරං ගිහිල්ලා නෑ. අඩුම ගානෙ මිනිහගෙ ඇඳුම් වගේ ‍පෞද්ගලික බඩුවත්.
          ඔයා ගිහිල්ලා මිනීමැරුම වෙච්ච තැන පරික්ෂා කරලා බැලුවද?
          තුන්පාරක් චෙක් කරලා බැලුවා. පියසිරි ගෙ ගෙදර තට්ටු දෙකක ගෙදරක්.  උඩ තට්ටුවෙ එයාගෙම කාමරේදි තමයි මර්ඩර් එක කරලා තියෙන්නෙ. හරියටම මැයි 10 වෙනිදා රෑ 10ත් 11ත් අතර. මිනිය තිබුණෙ රූම් එකේ ඇඳ උඩ උඩු අතට හැරිලා. මැරෙන වෙලාවෙ ඇඳ‍ගෙන ඉඳලා තියෙන්නේ  සරමක්. මිනීමරුවා රූම් එකට ඇවිත් තියෙන්නේ රූම් එකේම ජනේලයෙන්. ඒක හොයා ගත්තෙ රූම් එකේ ජනේලෙට පහල තියෙන තණකොළ පොඩි වෙලා තිබුණු නිසා. පිහිපාරවල් 17ක් ඇ‍‍ඟේ තියෙනවා. ඔයාට ඕන්නම් පුළුවන් ගෙදර වැඩට හිටපු කුසුමලතා ගෙ කටඋත්තරේ අහන්න.
          කටඋත්තරේ අහන්න? මම ඇසුවෙමි.
          කටඋත්තර කොළ වල ලිය ලියා කාලෙ නාස්ති කරන්න බෑනෙ. මම ඒක මගේ ‍ෆෝන් එකෙන් රෙකෝඩ් කළා.
          මෙසේ පැවසූ ඔහු ඔහුගේ මේසය මත තිබූ ඇපල් අයි ‍ෆෝනය ගෙන එහි ඇති ස්පර්ශ සංවේදී තිරයේ තම ඇඟිල්ල එහා මෙහා කළේය. එවිට හඬ පටය වාදනය විය.  එය මෙසේය.
          මම හැමදාම උදේ හතරට නැගිටිනවා. ඒ ගෙදර වැඩටික කරන්න. අදත් වෙනදා වගේම නැගිට්ටා උදේ පාන්දර හතරට. ඒත් මහත්තයා නැගිටින්නේ උදේ හතට අටට. හැබැයි අද නවය වෙනකනුත් නැගිට්ටේ නෑ.  ඉතින් මම කාමරේට ගියා මහත්තයව නැගිට්ටවන්න. මොකද මහත්තයා මට කියලා තියෙනවා එයාව උදේ අට නවය වෙනකොට නැගිට්ටවන්න කියලා. හැබැයි එයා කවදාවත් මම නැගිට්ටවනකන් ඉන්නේ නැහැ. ඒත් අද නැගිට්ටේ නැති හින්දයි මම ගියෙ මහත්තයව නැගිට්ටවන්න. මම යනකොට කාමරේ දොර ඇතුලින් අගුලු දාලා තිබුණේ. මම දොරට තට්ටු කළා. ඇතුලෙන් සද්දයක් ආවෙ නෑ. මම විනාඩි 10 කට වඩා වෙලාවක් බලාගෙන හිටියා. ඒත් කිසිම සද්දයක් නැති නිසා මම කළේ මං ළඟ තියෙන යතුරු කැරැල්ලෙන් දොර ඇරගෙන ඇතුලට ගියා. කාමරේ ඇතුලට ගියාට පස්සෙ දැකපු දෙයින් මට කලන්තෙත් හැදෙන්න ආවා. ........................ අපේ මහත්තයා ලේ විලක් මැ‍ද්දේ වැටිලා හිටියා. මුළු ඇඳම ලේ වලින් පෙඟිලා. පපුවෙ, බෙල්ලෙ, බඩේ හැමතැනම පිහිපාරවල්. ඒක තමයි මම මගෙ ජීවිතේටම දැක්ක භයානකම දේ. මම හිතන්නේ ඒ වෙලාවේ මට කෑගැහෙන්න ඇති. ඒ සද්දෙට නෝනා කාමරේට දුවගෙන ආවා. ඊට පස්සෙ මම කළේ ගෙදර ෆෝන් එකෙන් වන් වන් නයින් ගහලා පොළීසියට කෝල් එකක් දීපු එක. කෝල් කරලා විනාඩි පහලොවකින් විතර පොළීසියෙන් ගෙදරට ආවා.

7 comments:

  1. එහෙනම් හොදට ඒ අධ්‍යාපන කටයුතු කරන්න. සුබ පතනවා සාර්ථක වෙන්න කියලා ඒ සෑම කටයුත්තක්ම. දෙසැම්බර් ඒ තරම් දුර නෑ.

    ReplyDelete
  2. හොඳයි ගොඩක් හොඳයි

    ReplyDelete
  3. ඒ මලුනේ......, ඇදෙ එත් මේ ටෙම්ප්ලේට් එකට ටෙක්ස් කියවන්න අමාරුයි බන් , :

    ReplyDelete
    Replies
    1. ටෙම්ප්ලේට් එකනං අවුල් කියලා මටත් තේරෙනවා මචං. ඒ වුණාට කොහෙද.......... හෙව්වට හෙව්වට මට හිත‍ට අල්ලන ටෙම්ප්ලේට් එක් හම්බවුණේ නෑ නොවෑ... පළුවන්නම් හොඳ ලින්කුවක් දෙන්නකෝ බලන්න.

      Delete
  4. අදයි මචන් blog එක සෙට් උනේ. නියමයි.

    ReplyDelete

මේ කතාව ගැන ඔයාගේ හිතේ තියෙන අදහස් මොනවද කියලා දැනගන්න මම හරිම කැමැත්තෙන් ඉන්නේ....